Miejsce to upodobali sobie wówczas na spotkania towarzyskie stacjonujący tu legioniści. W tamtych czasach miasto nazywało się Aquae Flaviae. Obecnie liczące około 50 tysięcy mieszkańców miasto nie wykorzystuje intensywnie swoich geotermalnych zasobów. W okolicy istnieje zaledwie kilka miejsc, przystosowanych do kąpieli w wodzie, której średnia naturalna temperatura wynosi ok. 70 stopni C. I chociaż zasoby wody pojawiają się obficie w całej okolicy, większość instalacji SPA można znaleźć w samym Chaves. Turyści oraz mieszkańcy doceniają ich zalety szczególnie zimą, która bywa tam chłodna, a opady śniegu wcale nie są takie rzadkie.

Pokoje zostały po żołnierzach

Architektura miasta w wielu miejscach jest swoistym odbiciem długiej tradycji militarnej regionu. Najbardziej charakterystycznym przykładem wojskowych fortyfikacji jest zamek w Chaves, zbudowany w XIV wieku przez króla Dionizego I. W wyniku działań wojennych wielokrotnie ulegał on zniszczeniom, a z oryginalnej zabudowy do dzisiaj pozostała Torre de Menagem, czyli sekcja służąca za więzienie. Nie mniej ciekawe są też dwa XVII-wieczne forty — Forte de Sao Francisco oraz Forte de Sao Neutel. Ten pierwszy powstał pierwotnie dla ochrony granicy Portugalii z Królestwem Kastylii-Leonu. Obecnie, w szerokich na metr, granitowych murach zainstalował się czterogwiazdkowy hotel, w którym większość pokoi była dawniej barakami wojskowymi. Natomiast Forte de Sao Neutel został zbudowany, aby chronić miasto od strony północnych wzgórz przed potencjalnym atakiem Hiszpanów w trakcie potyczek, które zapisały się w historii jako wojna hiszpańsko-portugalska z lat 1657-1668. Umocnienia liczą 1,5 metra szerokości, a wysokość wahała się od 7 do 10 metrów. W środku fortu znaleźć można Kaplicę Nossa Senhora das Fontes, poświęconą Najświętszej Maryi Pannie.

Głowy w górę, jest fasada

Najbardziej znaną i najczęściej nawiedzaną świątynią w Chaves jest Katedra Santa Maria Maior. Początek jej budowy datuje się na XII wiek. Obecny wygląd to jednak wynik XVI-wiecznej renowacji w stylu renesansowym oraz restauracji z 1968 roku. Drugim, bardzo ciekawym obiektem sakralnym jest kościół św. Magdaleny, dawniej nazywany kościołem Sao Joao de Deus. Jego początki datuje się na XVIII wiek, dokładnie na okres panowania króla Jana VI, którego herb widnieje na głównych drzwiach. Oryginalnie była to kaplica dla szpitala wojskowego znajdującego się w pobliżu, z czasem jednak przeobraziła się w samodzielny kościół. Łączy on w sobie elementy charakterystyczne dla stylu neoklasycznego oraz barokowego.
Krzysztof Bieniek