Tereny dzisiejszego Nottingham zamieszkane były już za czasów rzymskich. Osadnicy mieszkali jednak w prymitywnych lepiankach lub w jaskiniach wydrążonych w skałach, nie były więc to dogodne warunki do rozwoju kultury i cywilizacji. Dopiero w VI wieku naszej ery na tych terenach pojawiła się bardziej cywilizowana ludność, czyli Saksoni. Od imienia ich przywódcy, Snota, wzięła się pierwsza nazwa powstającej tu osady, czyli Snottingham.
W kolejnych stuleciach Saksoni musieli jednak ustąpić miejsca Wikingom, którzy rozpoczęli swoją ekspansję z dalekiej północy i zaczęli zapuszczać się na coraz bardziej odległe tereny. Jednak nawet Wikingowie nie zagrzali tu miejsca na dłużej — w XI wieku ziemie te podbił król Anglii Wilhelm Zdobywca. To on z niewielkiej, mało znaczącej osady stworzył prężnie rozwijające się miasto z warownym zamkiem. Wraz z prawami miejskimi, które miejscowość otrzymała w XII wieku, do Nottingham zaczęła napływać ludność, przede wszystkim rzemieślnicy. Osiadali tu i zakładali swoje warsztaty garbarze, tkacze, rękodzielnicy i browarnicy.

Z drewnianego zamku murowane muzeum

Najbardziej znaną budowlą w Nottingham jest górujący nad miastem zamek. Przez wiele stuleci służył jako warownia oraz mieszkanie angielskich władców i dostojników. Dziś jest oblegany głównie przez turystów, którzy głównie ze względu na niego przyjeżdżają do Nottingham. Zamek powstał w 1067 roku jako całkiem niepozorna budowla — był niewielki i drewniany. Mieszkał w nim przez jakiś czas król Wilhelm Zdobywca. W XVII w. zamek został wyburzony i zastąpiła go zupełnie nowa budowla, powstała na polecenie księcia Newcastle Henry'ego Cavendisha. Jest to okazała rezydencja, zbudowana z wielkim rozmachem. Od końca XIX wieku w zamku znajduje się muzeum miejskie oraz galeria sztuki — można w niej podziwiać najwybitniejsze dzieła artystów z Wielkiej Brytanii i całego świata. Są tu obrazy, rzeźby, kolekcje złotych i srebrnych naczyń, biżuterii czy elementów uzbrojenia, a także dawne stroje, także te wykonane z doskonałej koronki, z której Nottingham słynie na całym świecie.

Nie tylko zamek

W Nottingham na uwagę zasługuje jednak nie tylko słynny zamek, ale też Stary Rynek (na zdjęciu obok), który jest największym i najbardziej przestronnym placem miejskim w całym kraju. Warto też wybrać się na spacer do najstarszej, zabytkowej części miasta, czyli Lace Market. Można tu obejrzeć jeden z najbardziej zdobionych pałacyków Tudorów, otoczony blisko 500-arowym parkiem, zamieszkanym przez dzikie zwierzęta. Spośród zabytków na uwagę zasługują też Galleries of Justice, czyli wybudowane w 1375 roku sąd i więzienie. W dzielnicy Lace Market znajduje się też jedno z najstarszych centrów koronczarstwa.

Władcy i szlachta mieszkali w zamkach, tymczasem najbiedniejsza część społeczeństwa nie mogła sobie pozwolić nawet na najskromniejsze domy. Ubodzy mieszkańcy znaleźli mieszkanie i schronienie w sieci jaskiń w pobliżu miasta. W tych kamiennych domach ludzie żyli jeszcze na początku XIX wieku, potem jaskinie stopniowo zaczęły się wyludniać. Po raz kolejny przydały się dopiero sto lat później, podczas niemieckich bombardowań. Były doskonałym schronieniem dla mieszkańców Nottingham i okolicznych miejscowości. Dziś jaskinie ciągną się niemal pod całym miastem, a część z nich jest udostępniona do zwiedzania. W korytarzach można zobaczyć m.in. średniowieczną garbarnię, studnię życzeń, dawne mieszkania ubogiej części ludności.

Wojownik, złodziej, farmer

Nieopodal miasta leży słynny Las Sherwood, gdzie ukrywał się Robin Hood. Legendarny król złodziei istniał naprawdę i przez cztery lata mieszkał w lesie Sherwood wraz z gromadą stu kompanów. Naprawdę nazywał się Roger Godberg, a pierwsze historyczne wzmianki o nim pochodzą z 1265 roku. Roger był wojownikiem trzech angielskich baronów — wszyscy byli w konflikcie z ówczesnym monarchą i zostali zabici przez królewskie wojska. Roger odrzucił wtedy zwierzchnictwo angielskiego króla i ukrył się w lesie. Wraz z kompanami mocno uprzykrzał życie lokalnych możnowładców, w tym słynnemu szeryfowi Nottingham. Raz został pojmany, jednak szybko udało mu się zbiec z więzienia z zamku. Wtedy szeryf przystąpił do ogromnej ofensywy, zebrał wielką armię, która schwytała Rogera, a następnie dostarczyła przed sąd. Proces odbył się w Londynie w Tower; Rogera oczyszczono z zarzutów i wypuszczono na wolność. Były książę złodziei zaszył się na swojej dawnej farmie i tam dokończył żywota, nigdy więcej nie wchodząc w konflikt z prawem.
Anna Banaszkiewicz