Kolejka linowa - współczesne ułatwienie komunikacyjne do i z niedostępnych klasztorów
Autor zdjęcia: Adam Bartnikowski
Będąc w Grecji można od biedy darować sobie Ateny, ale na pewno trzeba koniecznie zobaczyć klasztory zbudowane na kilkusetmetrowej wysokości skałach. To słynne Meteory - moim zdaniem jeden z cudów świata.
Meteory (z gr. metéoros – wzniesiony w górę, będący wysoko w powietrzu) to masyw skał głównie z piaskowca w środkowej Grecji, na północno-zachodnim krańcu równiny tesalskiej w okolicy miasta Kalampaka. Skały osiągają wysokość do 540 m n.p.m.
Meteory są zjawiskiem niezwykłym. Najpierw - już w X wieku - wyniosłe, niedostępne skały były schroniskiem pustelników, którzy osiedlali się - jeżeli można tak powiedzieć - w licznych tu grotach i płytkich jaskiniach. W 1336 powstał tu pierwszy klasztor Megalo Meteoro, a założycielem był mnich Athanasios (Atanazy), który - według legendy - znalazł się na szczycie skały dzięki skrzydłom. W następnych latach wybudowano łącznie 24 klasztory (monastyry); z niektórych nie pozostały nawet ruiny. Do dzisiaj normalne klasztorne życie toczy się w sześciu klasztorach.
Wręcz trudno sobie wyobrazić, ile wysiłku, czasu, poświęcenia wymagało budowanie klasztorów na niedostępnych skałach. Wszystkie materiały na budowę, a także ludzi, wciągano na górę przy pomocy liny i kołowrotu. Do niektórych monastyrów prowadziły strome schodki, wykute w litej skale. Kroniki nie podają, ilu ludzi zginęło podczas ryzykownej jazdy nad kilkusetmetrowa przepaścią w specjalnych koszach, ile razy zerwała się lina, ile razy mocniejszy podmuch wiatru rozbił nieszczęśnika o litą skałę.
Meteory są zjawiskiem niezwykłym. Najpierw - już w X wieku - wyniosłe, niedostępne skały były schroniskiem pustelników, którzy osiedlali się - jeżeli można tak powiedzieć - w licznych tu grotach i płytkich jaskiniach. W 1336 powstał tu pierwszy klasztor Megalo Meteoro, a założycielem był mnich Athanasios (Atanazy), który - według legendy - znalazł się na szczycie skały dzięki skrzydłom. W następnych latach wybudowano łącznie 24 klasztory (monastyry); z niektórych nie pozostały nawet ruiny. Do dzisiaj normalne klasztorne życie toczy się w sześciu klasztorach.
Wręcz trudno sobie wyobrazić, ile wysiłku, czasu, poświęcenia wymagało budowanie klasztorów na niedostępnych skałach. Wszystkie materiały na budowę, a także ludzi, wciągano na górę przy pomocy liny i kołowrotu. Do niektórych monastyrów prowadziły strome schodki, wykute w litej skale. Kroniki nie podają, ilu ludzi zginęło podczas ryzykownej jazdy nad kilkusetmetrowa przepaścią w specjalnych koszach, ile razy zerwała się lina, ile razy mocniejszy podmuch wiatru rozbił nieszczęśnika o litą skałę.
Okres świetności klasztory przeżywały za panowania osmańskiego sułtana Sulejmana Wspaniałego (1520–1566). Monastyry gromadziły wtedy ogromne skarby, czerpiąc zyski z posiadłości ziemskich w Tesalii, Wołoszczyźnie i Mołdawii.
Obecnie tylko sześć klasztorów jest zamieszkanych (dwa żeńskie, cztery męskie): Ajos Nikolaos (Świętego Mikołaja Odpoczywającego), Ajos Stefanos (Świętego Stefana), Ajias Triados (Świętej Trójcy), Megalo Meteoro (Wielki Meteor, Przemienienia Pańskiego), Rusanu (Rusanu, Świętej Barbary), Warlaam (Warłama).
Klasztory są udostępniane turystom do zwiedzania, jednak trzeba pamiętać o odpowiednim stroju. Panowie muszą pamiętać o długich spodniach, panie - o zakrytych ramionach i spódnicy zakrywającej kolana. Specjalnie dla zapominalskich pań w klasztorach jest bezpłatna wypożyczalnia fartuchów (spódnic).
Meteory były scenerią dla jednego z filmów o przygodach Jamesa Bonda pt. „Tylko dla twoich oczu”.
Adam Bartnikowski
Meteory były scenerią dla jednego z filmów o przygodach Jamesa Bonda pt. „Tylko dla twoich oczu”.
Adam Bartnikowski
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez