Z tego okresu znaleziono pod Łąkorzem dwie monety rzymskie: Antoniusa Piusa (131-161 r.n.e.) i jego żony Faustyny (zm. 141 r.n.e.)
Później wzmianki o Łąkorzu znajdujemy w zapisach z XIV wieku. Wymieniona jest tam jako włościańska wieś kościelna - Lynker, Alde Linkor, a po 1570 r. Łąkorz Wielki.
Kościół parafialny pw. św. Mikołaja biskupa został wzniesiony w I połowie XIV w., w tym samym czasie założono parafię. Świątynię wzniesiono na wysokim kamiennym cokole, ściany są murowane w układzie gotyckim.
W czasach krzyżackich wieś podlegała komturstwu radzyńskiemu. W XVI w. przeszły na własność Rzeczypospolitej. Od 1560 r. w powiecie michałowskim, od 1818 r. w powiecie lubawskim.
W 1695 r. wybudowano nowy kościół, ale parafia Łąkorz staje się filią kolejnych parafii: Lipinki, Ostrowite, Skarlin. W 1834 r. rząd pruski postanowił zlikwidować działalność duszpasterską w Łąkorzu, jednak na skutek interwencji parafian u biskupa chełmińskiego udało się zniweczyć ten plan. Od 1899 r. Łąkorz został odrębnym obwodem duszpasterskim, natomiast w 1914 r. ponownie samodzielną parafią.

Gotyk, barok, rokoko

Bryła kościoła ze skarpami w narożach posiada korpus z kwadratową czterokondygnacyjną wieżą od zachodu. Kościół pokryty jest dachem dwuspadowym, wieża dachem namiotowym. Wnętrze kościoła jest jednoprzestrzenne, nakryte polichromowanym stropem z około 1910 r. Organy mają oprawę zewnętrzną w stylu neoklasycystycznym. Najciekawszymi elementami wyposażenia są manierystyczny ołtarz główny z XVII wieku, regencyjna ośmioboczna ambona oraz późnobarokowa empora chóru muzycznego.
Elewację zachodnią tworzy bryła wieży. Tam znajduje się wejście główne do świątyni z ostrołukowym. Elewacja południowa korpusu posadowiona jest na wysokiej granitowej podmurówce i zwieńczona tynkowanym fryzem opaskowym. W niej centralnie umieszczona jest bryła kaplicy z ostrołukowymi otworami okiennymi po bokach oraz blendą przy skrajnym oknie zachodnim. Ściana kaplicy zwieńczona szczytem schodkowym ze ster¬czynami. W elewacji północnej korpusu są cztery nieregularnie rozmieszczone ostrołukowe otwory okienne. Wschodnia część ściany jest przesłonięta bryłą tynkowanej zakrystii. Ściana wschodnia korpusu - dekorowana siedmioma tynkowanymi wnękami, z których środkowa jest większa. Powyżej tynkowany fryz opaskowy, nad którym trójkątny szczyt wieńczący tę elewację zdobiony naprzemiennie ośmioma ukośnymi lizenami oraz tynkowanymi blendami umieszczonymi dwustrefowo. Gzyms koronujący o profilu barokowym.
Wewnątrz zwraca uwagę manierystyczny ołtarz główny z XVII w., rokokowe tabernakulum szafkowe z połowy XVIII w. regencyjna ośmioboczna ambona, gotycka granitowa kropielnica, późnogotycki krucyfiks z ok. 1500 r., monstrancja barokowa z 1752 r.

Remont wielokrotny

Kościół pokryty jest dachem dwuspadowym, wieża - dachem namiotowym, zakrystia - dachem pulpitowym. Kościół w Łąkorzu ocalał w wojnie polsko – krzyżackiej 1409-1411. W czasie wojen ze Szwecją w XVII stuleciu zniszczony. W 1695 r. odbudowany. W 1882 r. przeprowadzono inwentaryzację świątyni (kościół w tym czasie był bardzo zniszczony), a w 1885 r.wykonano gruntowny remont kościoła. Na początku XX w. przeprowadzono kolejny remont wnętrza. W 1998 przeprowadzono gruntowny remont wieży i położono całkowicie nowy dach.

Parafia ma 700 lat

Parafię w Łąkorzu erygowano w pierwszej połowie XIV wieku. Parafia i miejscowość były własnością zakonu krzyżackiego i należały do komturstwa radzyńskiego. Kościół prawdopodobnie od początku był pod wezwaniem św. Mikołaja. Administratorem Ośrodka Duszpasterskiego Łąkorz od 1899 r. był ks. Paweł Dunajski, który w roku 1914 został tu proboszczem i swoją funkcję pełnił do roku 1939 i po wojnie od 1945 do 1957. W okresie od sierpnia 1940 r. do stycznia 1945 dojeżdżał do Łąkorza proboszcz ze Skarlina ks. Feliks Komkowski. W roku 1952 wikariuszem w Łąkorzu został ks. Zdzisław Buczkowski, który po śmierci ks. Dunajskiego został administratorem, a od 1958 proboszczem i pełnił tę funkcję do roku 1976. Następcą ks. Buczkowskiego był ks. Władysław Wałdoch. Pełnił funkcję proboszcza w Łąkorzu w latach 1976 – 1994. Aktualnie proboszczem jest ks. kanonik Marek Racki. Do parafii oprócz Łąkorza należą dwie wsie: Gaj i Łąkorek.
W czasie II wojny światowej 1939 – 1945 r. we wsi Łąkorz zginęło 87 osób narodowości polskiej. Ich nazwiska zostały upamiętnione na tablicy wystawionej przy ścianie południowej nawy, na zewnątrz kościoła w Łąkorzu.

Parafia Rzymsko- Katolicka w Łąkorzu
Łąkorz 1 13-334 Łąkorz
tel. Tel. 47-46-210
Proboszcz: ks. Waldemar Deuter
Msze święte: dni powszednie: 9.00, niedziele i święta: 8.00, 10.30
Odpusty: Wniebowzięcia NMP – 15 sierpnia; św. Mikołaja – 6 grudnia.